Lumberseksualny, czyli drwal?

Facet lumberseksualny uderzył w nas jednocześnie z wielu stron. Zewsząd docierają artykuły przybliżające nowy trend, a portale społecznościowe raz po raz podsuwają nam zdjęcia dawno nie widzianych znajomych, którzy nagle zapuścili brodę i zaczęli ubierać się we flanelowe koszule. Faktem jest, że nowości modowe docierają do nas z pewnym opóźnieniem. Dzieje się tak dlatego, że nie do końca jesteśmy otwarci na modę, a do nowinek podchodzimy z pewną rezerwą i nieśmiałością. Mam jednak wrażenie, że lumbersexual został przyjęty z większym entuzjazmem, niż wcześniej promowany metroseksualizm.

Nie będziemy opisywać kim jest facet metroseksualny, doskonale znamy to pojęcie. Przybliżymy jednak, czym poza kraciastą koszulą jest według nas facet lumberseksualny. Spolszczenie samej nazwy nie do końca oddaje jej znaczenie. Nie chodzi tutaj bowiem tylko o seksualność, czy płeć. W języku angielskim słowo sexual (przejęte z łaciny w XIV wieku) ma nieco szersze znaczenie, obejmujące także aspekty psychiczne, społeczne i kulturowe.

Nowy „gatunek” przedstawia model faceta, którego niestety brakowało w ciągu ostatnich lat w popkulturze. Jest to zarośnięty survivalowiec, nosi luźne jeansy, kraciastą lub jeansową koszulę, luźny podkoszulek, wygodny, wełniany sweter, włóczkowe czapki lub bejsbolówki, czyli wszystko to o czym marzyliśmy, a czego nie mieliśmy odwagi wcześniej założyć. Uwaga! Zarośnięty to nie to samo co „zaniedbany” – pielęgnowana starannie broda nie rośnie na dziko, a fryzura jest skrupulatnie przystrzyżona, pod jeansami nie natkniemy się na stare, sprane bokserki. W szafie faceta lumber gości dobrej jakości bielizna i kosz niezbędnych kosmetyków. Mężczyzna lumberseksualny wydaje się zadawać pytanie, czy czujemy się komfortowo spędzając cały dzień w zapiętej pod szyję koszuli i spodniach wpijających się w krocze, o rurkach nawet nie wspominając – kto was na to namówił?!
Mężczyzna lumber mimo szorstkiej powłoki nie stracił swego „żeńskiego” pierwiastka, pamięta bowiem, że należy dbać o siebie i okazywać własne emocje. Z chęcią zobaczy „Casablancę”, ale równie zadowolony będzie oglądając z kolegami mecz w barze. Nie łudźmy się, kobiety nie chcą mieć nas ciągle przy sobie. Nie chodzi o to, by co wieczór siedzieć na kanapie i nakładać wspólne maseczki. Kobieta przy boskim drwalu czuje się bezpiecznie, ale niezależnie od reszty, potrzebuje także swobody. Nie przytłoczy jej wieczna obecność faceta, bowiem zarówno lumber jak i jego kobieta wzajemnie sobie tę swobodę oferują. Czy lumbersexual nie brzmi jak marzenie?